Euskadiko semea naiz, Mario daukat izena.
Hemen jaio nintzen, maitasunik gabeko
kontinente honetan korrenteak eramanik
egutegi mingots baten osto bat bezala.
Zein herrialde bolkanikotara heldu ote nintzen?
Zein oraingo agoniatara?
Inbasioa, arma, jendearen tunela
bere krepuskularioa da fataltasuna.
Gabeko historiaren ekaitzak
nire bihotza tristetzen du.
Arrazaren memoria izua eta zoritxarrekoa.
Probintzia ospetsutik
hartzen dut zure taupada
euskal grinarekin maite dudana.