Os proxectos teatrais de Baudelaire, catro, Ideolus, O fin de don Juan, O bébedo e O marqués do 1º de húsares, de once obras imaxinadas, foron pouco estudiados quizais porque a pesar de o poeta posuír un agudo sentido da teatrealidade máis perturbadora e secreta, en realidade eran moi pouco "baudelerianos", agás O bébedo. Mais se estes proxectos que nunca se realizaron eran pouco teatrais, tal vez foron o prezo a pagar por Baudelaire para que a teatralidade profunda e perturbadora se extendese polo resto da súa obra, sobre todo en O Spleen de París e Os paraísos artificiais.