Babelgo dorrea eraikitzen ari dira, gizakien indarraren ikurra. Herri txiki batean, hiri handitik urrun, Jose magoa eta Tohea haren laguna hizkuntzen sorreraren lekuko gertatzen dira, herrixkako haurren jolasei begira. Babelgo arkitektoek uste izan zuten hitzen bidez jainko-errealitatea eskuratuko zutela baina hitzak eta hizkuntzak balio erlatiboak dira: kodeak aldatzen direnean, gizakiek ezin berez elkar ulertu. Hitzak ez dira errealitatea, horixe dakite umeek senez, baita eta... magoek ere.